Bu bir hayaldi.
Bir zamanlar babamın hayali, şimdi ise fazlasıyla benim hayalim…
Her başarının bir hikâyesi, her hikâyenin bir kahramanı vardır. Bu hikâyenin de kahramanı sevgili babamdır. Babam, yıllarca zeytine, zeytinyağına ve zeytin ağacına olan tutkusuyla hep kendi zeytin bahçemizin olmasını ve kendi yağımızı sıkmayı hayal etti ve her fırsatta bunu dile getirdi. Gerçekleşmesi gerekiyormuş ya; yolumuz bir gün Urla’ya düştü ve hikâyemiz başladı…
Önce bahçemize kavuştuk. Yılların ilgisizliğini telafi edebilmek için özenle çalışıp onu layık olduğu hâline getirdik. Sonra ona “Hayal Bahçe” adını verdik. Hayal ettiğimiz yerdeydik ama daha fazlasını gerçekleştirip kök salmak için çabalamaya karar verdik. Sonra binbir emek vererek zeytinyağı sıkım atölyemizi kurduk.
